ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ: γύρω στο 510 π.Χ.
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ / ΤΟΠΟΣ ΦΥΛΑΞΗΣ: Ακρόπολη Αθηνών. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αρ. ευρ. Γ 3045.
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: ύψος: 90 εκ.
Περιγραφή
Κορμός μαρμάρινου ανδρικού αγάλματος υπερφυσικού μεγέθους, που παρίστανε καθιστό θεό, ίσως τον Δία. Σώζεται από τον λαιμό έως περίπου τη μέση. Ο άνδρας φορά ιμάτιο που τύλιγε το αριστερό μέρος του κορμού του με μαλακές πτυχές, αφήνοντας ακάλυπτο το δεξιό τμήμα του κορμού και το δεξιό χέρι, που σώζεται μέχρι το μέσον του βραχίονα. Η γενειάδα του θεού, που έφθανε μέχρι το στέρνο, έχει αποκρουσθεί, ενώ οι κυματιστοί πλόκαμοι της κόμης πέφτουν στην πλάτη. Στη δεξιά κλείδα του αγάλματος έχει χαραχθεί πρόχειρα δίστιχη επιγραφή.
Παρατηρήσεις
Η επιγραφή, από τη μορφή των γραμμάτων (ύψους 0,05-0,08 εκ.), μπορεί να αναχθεί μάλλον στον 17ο αι. Σύμφωνα με την ανάγνωση των Δ. Σοφιανού και Γ. Δεσπίνη, είναι η εξής:
Γιῶνος (ή Γκιῶνος) ἀπὸ το[ῦ] Σάκα * (χάραγμα αστερίσκου)
Νικόλαος
Το όνομα Γκιῶνος είναι, σύμφωνα με τον Δ. Σοφιανό, αρβανίτικο, όπως και το τοπωνυμικό ἀπὸ τοῦ Σάκα. Αρβανίτικα ονόματα και τοπωνυμικά είναι πολύ συνηθισμένα στην Αττική, στην οποία οι Αρβανίτες είχαν εγκατασταθεί από τα τέλη του 14ου αι.
Βάντα Παπαευθυμίου, αρχαιολόγος, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο